Η ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΑΥΤΑΠΑΤΗ... ΤΟΥ DAWKINS / 1

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ
ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ…

Άρχισα να διαβάζω την «περι Θεού αυταπάτη» το Σάββατο 20/7 το μεσημέρι, σε μια καφετέρια της Φωκίωνος Νέγρη.

Πρίν το ξεκινήσω απ’ την αρχή, σκέφτηκα να ρίξω πρώτα μια ματιά στο κεφάλαιο που μου φαινόταν πιο ενδιαφέρον για μένα, από τα περιεχόμενα.. Έτσι, άνοιξα το κεφ.7, που αναφέρεται στον «κακό Θεό» της Παλαιάς Διαθήκης. Παρέλειψα τα αρχικά για τον Νώε κλπ, και… κάποια στιγμή, στη σελ. 340 του βιβλίου, είδα ότι αναφέρεται στη «ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ», με τα εξής λόγια :

-- « Κάτι τέτοια δυσάρεστα επεισόδια από την ιστορία του Αβραάμ είναι απλά πταίσματα σε σχέση με την απεχθή ιστορία της θυσίας του γιού του, Ισαάκ..»

Ώπα !!
Ο DAWKINS βρίσκει «απεχθή ιστορία» τον μύθο της θυσίας του Ισαάκ !!! Αυτό… ΔΕΝ είναι κάτι απλό, και δευτερεύον ! Ο «μύθος του Ισαάκ» είναι μια ΥΠΕΡΟΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑ κατά τη δική μου γνώμη, από τις σημαντικότερες που ακούστηκαν στην ανθρωπότητα, αν όχι η πιο σημαντική ! Και το λέω αυτό, επειδή ο μύθος αυτός λέει πράγματα που ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ σ΄ ένα δρόμο, δεν είναι δηλαδή μια ιστορία μόνο, αλλα ΕΝΑ ΦΑΝΑΡΙ που δείχνει τί ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ αντιμετωπίζει ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στη ζωή του, και ΠΩΣ πρέπει να σταθεί σωστά για να το υπερβεί.

Αλλα… ας αφήσουμε για λίγο τον ίδιο τον DAWKINS να μας πεί πώς αντιλαμβάνεται ΕΚΕΙΝΟΣ τον μύθο, αφού η δική μου ερμηνεία δεν ενδιαφέρει κανέναν..

-- «..Ο Θεός τελικά αστειευόταν, «έβαζε σε πειρασμό» τον Αβραάμ και δοκίμαζε την πίστη του. Κάθε σημερινός ηθικολόγος θα αναρωτιόταν, φυσικά, πώς θα μπορούσε ένα παιδί να συνέλθει ποτέ ύστερα από τέτοιο ψυχικό τραύμα. Με τα σύγχρονα ηθικά κριτήρια, αυτή η αποτρόπαιη ιστορία αποτελεί ταυτόχρονα παράδειγμα παιδικής κακοποίησης και εκφοβισμού του ασθενέστερου στα πλαίσια δύο διαφορετικών, ασύμμετρων σχέσεων ισχύος αλλα και την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του επιχειρήματος της υπεράσπισης στη Δίκη της Νυρεμβέργης : «Απλώς εκτελούσα διαταγές». Και όμως, αυτός ο μύθος είναι ένας από τους μεγάλους, θεμελιακούς μύθους και των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών.
Και πάλι, οι σύγχρονοι Θεολόγοι θα διαμαρτυρηθούν λέγοντας ότι η ιστορία της θυσίας του Ισαάκ από τον Αβραάμ δεν πρέπει να εκλαμβάνεται κατά κυριολεξία. Και, για μια ακόμα φορά, η κατάλληλη απάντηση έχει δύο σκέλη. Πρώτον, πάρα πολλοί άνθρωποι, ακόμα και στις μέρες μας, πράγματι ερμηνεύουν τις Γραφές τους κατά κυριολεξία, και οι ίδιοι ασκούν μεγάλη πολιτική εξουσία πάνω σε εμάς τους υπόλοιπους, ειδικά στις ΗΠΑ και στον ισλαμικό κόσμο. Δεύτερον, αν δεν πρέπει να την εκλάβουμε κυριολεκτικά, τότε ΠΩΣ πρέπει να την κατανοήσουμε; Ως αλληγορία; Και αν την εξηγήσουμε έτσι, τι μήνυμα παίρνουμε; Όχι κάτι αξιέπαινο, σίγουρα. Να την ερμηνεύσουμε μήπως ως μάθημα ηθικής; Μα τι είδους ηθικές αρχές μπορεί να αντλήσει κανείς από αυτή τη φρικιαστική ιστορία;»

Ακολουθεί μιά παράγραφος που το νόημά της είναι πως κι’ εκείνοι που βρίσκουν ηθική ερμηνεία του μύθου, την ΗΘΙΚΗ αυτή την πήραν ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ, και όχι απ’ τον ίδιο τον μύθο. Και συνεχίζει :

«Οι απολογητές της Θρησκείας επιχειρούν ακόμη και να διασώσουν με όποιον τρόπο μπορούν την αξιοπρέπεια του χαρακτήρα «Θεός» σε τούτη την αξιοθρήνητη ιστορία: Δεν ήταν καλοσύνη του Θεού που χάρισε τη ζωή στον Ισαάκ την τελευταία στιγμή; Στην εντελώς απίθανη περίπτωση όπου μια τόσο αισχρή συνηγορία πείσει ορισμένους από τους αναγνώστες μου, τους παραπέμπω σε μια άλλη ιστορία ανθρωποθυσίας η οποία είχε λιγότερο ευτυχές τέλος…»

Και αναφέρει τη θυσία της κόρης του Ιεφθάε, που είχε κάνει ένα τάμα στο Θεό, που το πλήρωσε έτσι..

----

Λοιπόν…

1. Ο DAWKINS παθαίνει την εξής σύγχιση : ΔΕΝ αναγνωρίζει ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ. Ο μύθος, έχει ως ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ τον Αβραάμ, ΟΧΙ τον Ισαάκ! Για να ερμηνεύσει ένας άνθρωπος τον μύθο συνεπώς, θα πρέπει να βάλει τον εαυτό του ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ και να εξετάσει τα πάθη του Αβραάμ, και ΟΧΙ του Ισαάκ! Ο Ισαάκ είναι το «αντικείμενο» του μύθου, ο κομπάρσος, ΟΧΙ ο πρωταγωνιστής.. Στον μύθο, το ΕΓΩ είναι ο Αβραάμ, και το ΕΣΥ είναι ο Ισαάκ, ή ο Θεός.. Ο Ισαάκ πάντως, σε καμμία περίπτωση δεν παίζει τον ρόλο του ΕΓΩ, για να καθήσει κάποιος να τον αναλύσει..

Έτσι, η φράση του DAWKINS ότι «..κάθε σημερινός ηθικολόγος θα αναρωτιόταν φυσικά, πώς θα μπορούσε ένα παιδί να συνέλθει ποτέ ύστερα από τέτοιο ψυχικό τραύμα..» είναι μια ΑΣΧΕΤΗ κουβέντα, τελείως ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ του μύθου. Δηλαδή, είναι σαν να πηγαίνετε στο Θέατρο να δείτε μια παράσταση με θέμα τη δύσκολη ψυχολογική αντιμετώπιση του έρωτα από κάθε άνθρωπο, που παριστάνεται στο έργο με έναν ευγενή που ερωτεύεται μια καμαριέρα, και εσείς να βγαίνετε στο τέλος και να αναλύετε το έργο με βάση την ψυχολογία της… καμαριέρας! Έ, συγνώμη, είσαστε εκτός θέματος, και ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΕ ! Έτσι λοιπόν κι΄ εδώ, ο μύθος ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ, αλλα την ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ, ΤΟΥ ΕΓΩ, ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

2. Η φρίκη που υποτίθεται θα ένιωθε ο «..σημερινός ηθικολόγος..» για τον Ισαάκ, είναι ΠΡΟΦΑΝΩΣ μια σκέψη που ο ίδιος ο Αβραάμ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ. Και, ο μύθος λέει ότι το μεγαλείο του είναι πως ΤΗΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ, και πήγε τον Ισαάκ για θυσία.

Ο Αβραάμ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ένας φτωχός τσοπάνος με σκέψη πολύ κατώτερη από την σημερινή, του «..σύγχρονου ηθικολόγου..»! Είναι ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ, άρα ήτανε κάποιος ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στην εποχή του, για να λένε κάποιοι με καμάρι μετά, ότι «..καταγόμαστε από τον Αβραάμ!», και όχι από τον… DAWKINS του τότε..! Ο Αβραάμ συνεπώς, θα πρέπει να ήταν ΑΡΧΟΝΤΑΣ, άρα να είχε ΜΟΡΦΩΣΗ και ΕΞΟΥΣΙΑ εκείνα τα χρόνια.. Κι’ ένας τέτοιος άνθρωπος, εξαιτίας ΤΗΣ ΖΩΗΣ και των προβλημάτων που του έβαζε καθημερινά να λύσει, θα πρέπει να είχε ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗ ΗΘΙΚΗ από τον «..σύγχρονο ηθικολόγο..» του DAWKINS που το μόνο που έχει είναι ένα πτυχίο αλλα τριβή με τη ζωή στα επίπεδα του τίποτα…

Ή μήπως νομίζετε, ότι Η ΗΘΙΚΗ ΣΚΕΨΗ του ίδιου του DAWKINS με τα τόσα βραβεία του Βασίλειου της Αγγλίας, είναι εφάμιλλη της ηθικής του Αβραάμ… Τι έζησε ο DAWKINS; Βιβλία, μαθήματα, διαλέξεις, ταξίδια, τιμή, βραβεία, εύγε! Ο άλλος έζησε τη ζωή με το κουτάλι, με το δηλητήριο όλο: εξουσία, ευθύνη, δικαιοσύνη, λογική, όλα στην πράξη.. Ο ένας αντιμετωπίζει ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΑ, ο άλλος αντιμετωπίζει ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥΣ, έτοιμους να τον φάνε.. Η σύγκριση, στα δικά μου μάτια είναι πολύ καταδικαστική για τον φτωχό DAWKINS, που ούτε να εξηγήσει έναν μύθο βρίσκοντας το υποκείμενό του τουλάχιστον, δεν μπορεί…!

3. «..αυτή η αποτρόπαιη ιστορία αποτελεί ταυτόχρονα παράδειγμα παιδικής κακοποίησης και εκφοβισμού του ασθενέστερου στα πλαίσια δύο διαφορετικών, ασύμμετρων σχέσεων ισχύος…».
Δηλαδή… εδώ γελάνε !!
Ο άνθρωπος, βρίσκει ως ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ του μύθου ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟΥ !!! Δηλαδή, όλα έγιναν για να… φοβηθεί ο Ισαάκ! Από την Πόλη έρχομαι, και στην κορφή κανέλλα... Λές και πήγε Ο ΘΕΟΣ και είπε στον Αβραάμ «..έλα εδώ, δικέ μου! Κάνε αυτό, για να φοβίσουμε το κολόπαιδο!!». Ο Θεός, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να πεί κάτι τέτοιο, ΕΠΕΙΔΗ μιλάει ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ : Δηλαδή, ΠΟΤΕ δεν θα βάλει τον Αβραάμ να κάνει κάτι για να λύσει το πρόβλημα ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ, πχ του Ισαάκ.. Αυτό που ζητάει ο Θεός από τον Αβραάμ, έχει σαν στόχο ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ, και κανέναν άλλο.. Αν ήθελε ο Θεός να φοβίσει τον Ισαάκ, θα εμφανιζότανε στον ίδιο τον Ισαάκ, δεν θα ‘βαζε ΕΝΑΝ ΤΡΙΤΟ να τον φοβίσει…

Συνεπώς… ο DAWKINS αποτυχαίνει οικτρά να βρεί ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΟΗΜΑ του μύθου! Αποτυχαίνει, επειδή το κεντρικό νόημα πρέπει να το αναζητήσει ΣΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ, όχι στον Ισαάκ!
Τι ήθελε να πετύχει δηλαδή ο Θεός, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ;; Αυτό είναι το ερώτημα ! Που ο DAWKINS, με το μυαλό που διαθέτει, ούτε κάν το ακούμπησε, φυσικά…

4. «…Δεύτερον, αν δεν πρέπει να την εκλάβουμε κυριολεκτικά ( την ιστορία ), τότε πώς πρέπει να την κατανοήσουμε; Ως αλληγορία; Και αν την εξηγήσουμε έτσι, τι μήνυμα παίρνουμε; Όχι κάτι αξιέπαινο, σίγουρα.»
Φρένο !
Εδώ… συναντάμε ένα ΛΟΓΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ, απαράδεκτο για επιστήμονα του ύψους του DAWKINS ! Αναρωτιέται τι μήνυμα μπορεί να πάρουμε από την ιστορία, ΕΚΕΙΝΟΣ δεν βρίσκει κανένα άμεσα, και οδηγείται ΣΕ ΑΡΝΗΣΗ της ύπαρξης μηνύματος: « Όχι κάτι αξιέπαινο, σίγουρα.» Τι θα πεί «σίγουρα», τη στιγμή που αντιμετωπίζεις ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ του οποίου ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗ ΛΥΣΗ;; Πώς βγαίνεις και δηλώνεις ότι «..η λύση, δεν είναι κάτι αξιέπαινο, σίγουρα.»;;;;

Η δική μας γενιά τουλάχιστον, στις τάξεις του ’70, έχει φάει με το κουτάλι τα δύσκολα προβλήματα της Γεωμετρίας, που έμοιαζαν χαζά αλλα τη λύση δεν τη βρίσκαμε, και όταν τη μαθαίναμε αργότερα… μέναμε ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΙ από την ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ! Χαζό, και ανάξιο λόγου, και μη αξιόλογο, φαίνεται ένα πρόβλημα μόνο ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΛΥΝΕΙ. Που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να το λύσει, ή… που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να το λύσει, επειδή ο σκοπός του είναι ΠΟΝΗΡΟΣ, ΝΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΕΙ πάνω σ’ αυτό..

Όταν είπα στον kontorevithoulis πως η σκέψη του DAWKINS μου φαίνεται «ανόητη», εννοούσα κάτι ΤΕΤΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ : Ένας που έχει λύσει ασκήσεις Γεωμετρίας μόνος του, με το τσουβάλι, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕ μια τέτοια φράση, ότι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙ, είναι κάτι ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟ ! Εδώ… ΔΕΝ έχουμε μια διαμάχη άθεου με θεούσο, εδώ ο DAWKINS πέφτει σε ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΛΟΓΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Απαράδεκτος! Στην πυρά!!

5. «Να την ερμηνεύσουμε μήπως ως μάθημα ηθικής; Μα τι είδους ηθικές αρχές μπορεί να αντλήσει κανείς από αυτή τη φρικιαστική ιστορία;»

Λοιπόν…
Ήρθε η ώρα, να του τις αποκαλύψω!!

Πρόσεξε λοιπόν, άθεε και επιπόλαιε DAWKINS, ποια είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ, πώς ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ τον μύθο, και πώς σου δίνει τελικά ένα ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΜΑΘΗΜΑ ΗΘΙΚΗΣ :

Βήμα 1 : Ποιος είναι το υποκείμενο του μύθου; Ο Αβραάμ. Άρα, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ που αφορά ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ. Ποιο;

Βήμα 2 : Στην ΑΡΧΗ της ιστορίας επομένως, ο Αβραάμ βρίσκεται σε μια ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Χ η οποία ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ, και στο τέλος της ιστορίας βρίσκεται σε μια ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ψ που ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ. Αυτό δείχνει η επιτυχής έκβαση της ιστορίας στο φινάλε της.

Βήμα 3 : Ανάμεσα στην Χ και στην Ψ κατάσταση, ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ο Αβραάμ; Τι αλλαγή έφερε δηλαδή, που τον οδήγησε στην Ψ κατάσταση; Απάντηση : ΚΑΜΜΙΑ ! Δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ στο περιβάλλον του! Ούτε ο Ισαάκ θυσιάστηκε, ούτε κάτι άλλο. Εντάξει, έσφαξε ένα μοσχάρι, σιγά τ’ αυγά, συνηθισμένο εκείνη την εποχή, κάτι που γινότανε καθημερινά για να φάνε.. Ότι και να πείτε λοιπόν, δεχτήτε το : το ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ, είναι πως Ο ΑΒΡΑΑΜ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, με την πράξη της θυσίας…

Βήμα 4 : Αφού τότε δεν άλλαξε τίποτα στο περιβάλλον, ΠΩΣ πέρασε από την ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Χ στην ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ψ ;; Μία απάντηση υπάρχει : ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ! Την ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, που ήταν ΛΑΘΕΜΕΝΗ στην αρχή της ιστορίας, και ΣΩΣΤΗ στο τέλος..

Βήμα 5 : Σε ΤΙ ήταν λαθεμένη η ψυχολογία του Αβραάμ; Στο Δημοτικό σχολείο που μας μάθανε τον μύθο, μας είπαν ότι ο Θεός ήθελε να εξετάσει ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ του Αβραάμ. Προσέξτε όμως, ΑΥΤΟ, μας τον είπαν ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ! Μήπως εμείς, ως ενήλικες πιά, θα πρέπει να ψάξουμε ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΔΙΔΑΓΜΑ του μύθου, και όχι τον ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ του Αβραάμ; Ας αφήσουμε λοιπόν τη σκέψη μας ΑΝΟΙΧΤΗ σε κάθε ενδεχόμενο..

Βήμα 6 : Είναι ΛΟΓΙΚΟ, να ζητάει ο Θεός από έναν άνθρωπο να κάνει κάτι για να δείξει ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ; Να σας το πώ ανάποδα; Όταν ένας Αβραάμ φτάνει στο σημείο ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ, πάει να πεί ότι ΗΔΗ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, και ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΒΑΘΕΙΑ, όχι επιφανειακά. Ούτε κάν ΠΙΣΤΕΥΕΙ ο Αβραάμ! ΓΝΩΡΙΖΕΙ τον Θεό! Ρωτήστε τον εαυτό σας: Θα θυσιάζατε ποτέ το παιδί σας, ως ένδειξη ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ; Μη μου πείτε πως είσαστε άθεοι, μπήτε σε μια Εκκλησία και ρωτήστε τους Χριστιανούς πιστούς, πόσοι θα το έκαναν αυτό.. ΚΑΝΕΙΣ ! Δεχτήτε το, πως αυτή είναι η αλήθεια… ΜΟΝΟ ΑΝ βρίσκατε κανένα σοφό ερημίτη στο Άγιο Όρος, που ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, να τον ζεί καθημερινά, μόνο από εκείνον θα παίρνατε την απάντηση «ναι, θα θυσίαζα τον γιό μου». Αλλα κι’ εκείνος… ΔΕΝ έχει παιδιά, άρα μιλάει ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ..

Λέω λοιπόν με αυτά, πως η πράξη της ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΣΟΥ, είναι μια πράξη που ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΜΕΤΡΑ και δεν μπορεί να την κάνει ένας τυχαίος άνθρωπος! Ο Αβραάμ όμως, μπορεί! Άρα, Η ΣΧΕΣΗ του Αβραάμ με τον Θεό ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΡΙΣΤΑ, στο μέγιστο βάθος πίστης, και ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΟ να θεωρούμε πως ο Θεός ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ.. Όχι… Το αντίθετο! ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΒΑΛΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, πάει να πεί πως ο Θεός ΗΞΕΡΕ πως ο Αβραάμ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΗΣ θα μπορούσε να το καταφέρει!

Βήμα 7 : Αν το βήμα 6 δεν σας έπεισε ακόμα, σκεφτήτε το εξής : Είπαμε, πως ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ της ιστορίας ο Αβραάμ είναι σε μια ψυχολογική ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Χ και στο τέλος πέρασε σε μια άλλη, ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ψ. Είναι ΛΟΓΙΚΟ να υποθέσουμε ότι ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ, είναι Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ; Ότι, δηλαδή, με την πράξη του να πάει το παιδί για Θυσία, Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ; Μια ΠΙΣΤΗ που ήταν ΉΔΗ ΜΕΓΑΛΗ, και ο Θεός την ήθελε απλώς… ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ;;
Συγνώμη, αλλα εμένα αυτά… δεν μου φαίνονται σωστά!

Μπορώ να σας γράψω και περισσότερα επιχειρήματα : πχ ότι Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑΕΙ ΠΙΣΤΗ από τον άνθρωπο, αλλα ΣΧΕΣΗ. Η πίστη, είναι Η ΑΡΧΗ της ζωής, στο τέλος όμως η «πίστη» πρέπει να καταργηθεί, δίνοντας τη θέση της στη ΓΝΩΣΗ του Θεού, και στην καθημερινή σχέση μαζί του. Αλλα αυτά, ίσως σας φανούν πολύ Θεολογικά, οπότε αφήστε τα..

Με τη ΛΟΓΙΚΗ ΣΑΣ, νομίζω πως μπορείτε να δεχτήτε το συμπέρασμα : ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΣΤΗ το κεντρικό ζητούμενο από τον Αβραάμ, αλλα ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. Τι; Μπορείτε να το βρήτε; ΤΩΡΑ, είναι η στιγμή να το σκεφτήτε λίγο, πρίν διαβάστε παρακάτω…

Βήμα 8: Αν το ζητούμενο από τον Αβραάμ είναι ΚΑΤΙ ΑΓΝΩΣΤΟ αυτή τη στιγμή, γι’ αυτό το «άγνωστο» ξέρουμε ήδη τα εξής:
Α. Αφορά την ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ του Αβραάμ.
Β. Το ζητούμενο ΕΠΙΤΕΥΧΘΗΚΕ, με μια πράξη που πήγε να κάνει ο Αβραάμ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ.

Αυτά τα δύο σημεία και μόνο, θα πρέπει να σας έχουν οδηγήσει ΣΤΗ ΛΥΣΗ του μυστηρίου, αυτή τη στιγμή:
-- Ο Αβραάμ, έχει στην ΑΡΧΗ της ιστορίας ΛΑΘΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ, και στο ΤΕΛΟΣ της ιστορίας ΑΠΟΚΤΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ. !!

Βήμα 9: Και ΠΟΙΑ είναι αυτή η ΛΑΘΕΜΕΝΗ ψυχολογία απέναντι στο παιδί, και ΠΟΙΑ η σωστή; Προσέξτε! Τη ΣΩΣΤΗ ψυχολογία, ο Αβραάμ την βρίσκει… θυσιάζοντας το παιδί του! Αλλα είπαμε, πως ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ, αλλα μόνο μέσα στον εαυτό του. Επομένως, ο Αβραάμ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΕΝΑΝ ΔΕΣΜΟ, την ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.

Αυτό θυσιάζει, στην ουσία!

Και… είναι ΚΑΚΗ η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;

Να λοιπόν, που ο μύθος λέει πως υπάρχει ΛΑΘΕΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ και ΣΩΣΤΗ ΑΓΑΠΗ.
Πώς διακρίνονται αυτές οι δύο;
Από την ΘΥΣΙΑ.
Δηλαδή, η ΛΑΘΕΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ είναι εκείνη που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑΣΕΙΣ. Γιατι η ψυχή σου ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΗ με αυτή.. Η ΑΓΑΠΗ – ΔΕΣΜΟΣ της ψυχής επομένως… είναι ΤΟ ΚΑΚΟ στην ψυχή. Με τη θυσία του γιού του, ο Αβραάμ ΣΠΑΕΙ ΤΟΝ ΔΕΣΜΟ της ψυχής του με το παιδί του. Η αγάπη ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ. Απλώς ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ από τον ΔΕΣΜΟ που την κάνει ΑΝΑΓΚΗ.

Είναι ΑΛΛΟ να αγαπάς το παιδί σου ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗ από αυτό, και ΑΛΛΟ να το αγαπάς και να είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ από αυτό..
-- Στην πρώτη περίπτωση, έχεις ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Στη δεύτερη, ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ αληθινά..

-- Στην πρώτη περίπτωση, η «αγάπη σου» ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ μπορεί να προκαλέσει στη ζωή του παιδιού. Γιατι ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ για τη ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ. Στη δεύτερη, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ απέναντι στο παιδί, ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΚΙ’ ΕΚΕΙΝΟ, και μπορεί η ζωή του να τραβήξει μπροστά..

-- Στην πρώτη περίπτωση, η «αγάπη σου» ΕΙΝΑΙ ΕΓΩΪΣΜΟΣ. Τον εαυτό σου αγαπάς, όχι το παιδί! Στη δεύτερη περίπτωση, η αγάπη είναι αληθινή.

Βήμα 10: Πώς είπατε, κύριε DAWKINS; «Να την ερμηνεύσουμε μήπως ως μάθημα ηθικής; Μα τι είδους ηθικές αρχές μπορεί να αντλήσει κανείς από αυτή τη φρικιαστική ιστορία;».
Λόγια του αέρα..
Η διάκριση ανάμεσα ΣΤΟ ΠΑΘΟΣ και στην ΑΓΑΠΗ, είναι ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ στην ηθική. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΘΙΚΗ, χωρίς τη βάση αυτής της διάκρισης. Ούτε «Ψυχολογία» υπάρχει, ούτε τίποτα!
Ο μύθος του Ισαάκ επομένως, ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΗΘΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, όπως λέει ο DAWKINS. Διδάσκει ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ την ίδια!

Από ΕΔΩ, ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΗΘΙΚΗ. Όλα τα άλλα, εκτός της διάκρισης αυτής, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΗΘΙΚΗ. Δηλαδή, πέστε ότι δίνετε όλη σας την περιουσία για έναν ιερό σκοπό. Αν ΔΕΝ είναι ξεκάθαρο αν το κάνετε ΑΠΟ ΠΑΘΟΣ δηλαδή για ιδιοτελή σκοπό, ή από αγάπη, τότε η πράξη σας ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΗΘΙΚΗ.

Ο μύθος του Ισαάκ μπορεί να φαίνεται «άγριος» επειδή μιλάει για θυσία ΠΑΙΔΙΟΥ. Σκεφτήτε όμως, ότι ΤΟ ΠΑΙΔΙ στις κοινωνίες εκείνης της εποχής, των βοσκών, ήταν ΟΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ είχε ο άνθρωπος στη ζωή του. Επομένως, ο μύθος στην ουσία μιλάει για ΘΥΣΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΩΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ. Άλλος μπορεί να θεωρεί ως τέτοιο, μια γκόμενα. Άλλος ένα σπίτι. Άλλος το κόμμα. Άλλος την περιουσία του. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ από αυτά, μπορεί να πάρει τη θέση του Ισαάκ στον μύθο : είναι ΤΟ ΠΑΘΟΣ σου, που πρέπει να θυσιάσεις…

6. Ο παραλληλισμός της «θυσίας του Ισαάκ» με τη «θυσία της κόρης του Ιεφθάε» που κάνει ο DAWKINS, είναι άλλο ένα τραγελαφικό ΛΟΓΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ : Θυσία και η μέν, θυσία και η δε, ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ-ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Επομένως, ΑΛΛΟ το νόημα της θυσίας του Ισαάκ, και ΑΛΛΟ το νόημα της θυσίας της κόρης του Ιεφθάε! Άλλο το ΣΦΑΛΜΑ στην ψυχή του Αβραάμ, και άλλο το σφάλμα στην ψυχή του Ιεφθάε! Μη συγκρίνουμε τις βούρτσες με τις…. ξέρετε ποιες, τώρα!!....

7. Η θυσία του Ισαάκ, έχει και άλλα νοήματα, ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ από τη διάκριση ΠΑΘΟΥΣ και ΑΓΑΠΗΣ. Αυτά όμως… αφορούν ΕΜΑΣ, τους «μη-άθεους», και νομίζω πως όσο και αν σας τα αναπτύξω εδώ, δεν θα σας ενδιαφέρουν.. Νομίζω πως το απλό που σας έγραψα για το ΠΑΘΟΣ και την ΑΓΑΠΗ, θα πρέπει να είναι ΑΡΚΕΤΟ για να σας πείσει πως ο μύθος ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ, και δεν είναι όπως τον χαρακτηρίζει ο DAWKINS
-- «..απεχθής ιστορία..»
-- «..ο Θεός τελικά αστειευόταν..»
-- «..αποτρόπαιη ιστορία..»
-- «..παράδειγμα παιδικής κακοποίησης..»
-- «..φρικιαστική ιστορία..»
κλπ..

Παρ’ όλα αυτά, επειδή… είμαι καλός, σας δίνω και εν συντομία μερικές ΙΔΕΕΣ για να βρήτε ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ και τα άλλα νοήματα:
-- Προσέξτε, ότι μέχρι την άρση της θυσίας, Ο ΑΒΡΑΑΜ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΘΕΟ ! Έναν Θεό που του ζητάει ανθρωποθυσία, και παιδοκτονία! Βεβαίως, ο Θεός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ. Υπάρχουν όμως ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, που ο άνθρωπος ΒΛΕΠΕΙ τον Θεό ΣΑΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟ. Ο μύθος, εξηγεί ΠΟΤΕ συμβαίνει αυτό, ΓΙΑΤΙ συμβαίνει, και ΠΩΣ πρέπει να αντιδρά ο άνθρωπος σε τέτοιες περιπτώσεις..!!
-- Ένα άλλο σημείο που θέλει προσοχή στον μύθο, είναι το συμπέρασμα πως ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ! Κι’ αν δεν ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ το παιδί ΜΟΥ, τότε… ΤΙΠΟΤΑ στον κόσμο ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ! «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή», παλιό σύνθημα των αναρχικών…
-- Δεν γράφω άλλα. Άντε, και πολλά σας είπα, καιρός να σταματήσω…

----

Είναι λοιπόν, ΑΝΟΗΣΙΕΣ τα όσα γράφει ο DAWKINS για τον μύθο του Ισαάκ;
-- Είναι.
Είναι λογική ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ, αυτή που διαβάζουμε στο βιβλίο;
-- Όχι.
Και όμως! Ο DAWKINS και επιστήμονας είναι, και κορυφαίος είναι, και χιλιοβραβευμένος από το Βασίλειο της Αγγλίας είναι! Άρα;….
-- Άρα… ο κύριος DAWKINS ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Δεν είναι ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ σε όσα γράφει. ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ, ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙ.

Με δυό λόγια : ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Στο όνομα της Βασίλισσας, πέφτει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο στον παγκόσμιο χώρο των άθεων ανθρώπων, και τους στρέφει ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ. Το να ξεφτιλίζει ο κάθε άθεος σε μια συζήτηση τον Αβραάμ, είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν είναι θέμα ΑΘΕΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ….

Κι’ επειδή εμείς, εδώ στην Ελλάδα, την ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ την έχουμε φάει με το τσουβάλι, έχουμε μάθει ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ, και να φεύγουμε μακρυά….

Αυτή είναι η γνώμη μου.

Και, πέστε μου ΠΟΥ νομίζετε, πως έχω άδικο..

ΑΝ έχετε τέτοια κότσια...!

RICHARD DAWKINS :

Η περι Θεού αυταπάτη

( The God Illusion )

Το βιβλίο αυτό, του R. DAWKINS, ακούστηκε πολύ και στη χώρα μας.

Ένας φίλος, ο γνωστός kontorevithoulis, μου πρότεινε να το διαβάσω, επειδή "..εμείς οι άθεοι, ΔΕΝ έχουμε πολλά 'φάρμακα' για να γιατρεύουμε ανθρώπους σάν εσένα, που ακόμα πιστεύουν πως υπάρχει Θεός..", όπως μου είπε.

Του είπα πως το βιβλίο το είχα ξεφυλλίσει στον Παπασωτηρίου, και μου φάνηκε ανόητο. Γιαυτό και δέν ασχολήθηκα μαζί του. Όταν λέω 'ανόητο', πρέπει να διευκρινίσω πως εννοώ ότι βρίσκω λογικές συνεπαγωγές που μου φαίνεται πως πηδάνε πολλά ενδιάμεσα βήματα για να οδηγήσουν τον αναγνώστη σ' ένα συμπέρασμα ΠΙΣΤΗΣ, και όχι ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ.

Του είπα επίσης, ότι ο Dawkins έγραψε, πές 300 σελίδες, εγώ μπορώ να του αναλύσω τα λάθη του σε 3000 σελίδες, και να μή μπορεί να μου πεί κανείς τίποτα. Μου ζήτησε να το κάνω, αφού πρώτα διαβάσω το βιβλίο. Και, συμφωνήσαμε τελικά να ξεκινήσω στη "..σαβούρα.." μιά σειρά αναρτήσεων στις οποίες θα δείχνω τα σημεία στα οποία η σκέψη του Dawkins σφάλλει, κατα τη γνώμη μου.

Έτσι, αγόρασα το βιβλίο χτές Σάββατο, και ήδη έχω έτοιμη την πρώτη ανάρτηση-διαφωνία μου μαζί του. Θα είναι η επόμενη απο αυτήν, την οποία βάζω απλώς σάν ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ που θα εξετάσουμε στη συνέχεια, με μιά σειρά αναρτήσεων, όσες μπορέσω να βάλω..

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ , 5
...ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗ !!!




Η Ανάσταση... αποδεικνύεται ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ, πολύ πιό σκληρό απ' όσο το περίμενα...

Μετά το "Ξέχνα το !!" που μου είπε η Εκκλησία στην εξομολόγηση όπως σας έγραψα, έχω βρεθεί ξανά σε ΔΕΙΝΗ ΘΕΣΗ, όπως παλιά...

Το "ξέχνα το !", ήταν ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ που άκουσα στην εξομολόγηση πρίν απο 15 χρόνια, απο άλλον Πνευματικό τότε, όταν το ζήτημα με έκαιγε και έψαχνα για άμεση λύση.
Το ίδιο άκουσα και τώρα, και... φρίκαρα! Μού 'ρθαν στο μυαλό οι ΜΑΥΡΕΣ ΜΝΗΜΕΣ απο την προσπάθεια που έκανα παλιά να το αποδεχτώ αυτό το "..ξέχνα το!", και η αφόρητη ΠΙΕΣΗ μέσα στην οποία ζούσα τότε.. Ένα δράμα, που σήμερα έγινε ΦΟΒΟΣ, ότι μου ζητάνε να ξαναζήσω την ίδια φρίκη, μέσα στην αρρώστεια μου με τον Καρκίνο..

Αλλα η εβδομάδα που πέρασε, έδειξε ότι τα πράγματα ΔΕΝ είναι έτσι..
Έχω πεισθεί πιά, ότι αυτό το τωρινό "..ξέχνα το !", έχει.... ΛΟΓΙΚΗ, και είναι μονόδρομος για την Ανάσταση που επιδιώκω.

Δέν το έχω πετύχει όμως ακόμα. Θα συνεχίσω να το παλεύω, για όσο καιρό χρειαστεί. Και μετά... έχει ο Θεός !

Ώσπου νάρθη αυτό το "μετά", η σειρά αυτών των αναρτήσεων με τίτλο "ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ", διακόπτεται.

Η "..σαβούρα.." θα συνεχίσει με άλλο θέμα, που ελπίζω πως θα σας φανεί πιό ενδιαφέρον!

----

Όσο για το βιντεοκλίπ αυτής της ανάρτησης, έχω να σας πώ τα εξής:

Δέν θά 'πρεπε να κλείσω αυτό το θέμα ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, γιατι λέει πολλά:

-- Για την κατάσταση "καμμίας επικοινωνίας" με την οποία με τιμωρούν, 15 χρόνια τώρα.

-- Για το "θάψιμο μές στο χτές..", ισόβια... Βέβαια, το τραγούδι βάζει το θάψιμο και στους δύο εξίσου, ενώ στη δική μου περίπτωση ΑΥΤΗ με έχει θάψει, ενώ εγώ όχι... ακόμα! Γιατι, κι' αυτό το "ξέχνα το!" της Εκκλησίας, μπορεί να οδηγήσει κι' εμένα σε ένα τέτοιο ΘΑΨΙΜΟ της ! ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ, η Εκκλησία ΑΥΤΟ μου ζητάει! Να πώ "..την έχω κλείσει μές στο χτές..", και να ενθουσιαστεί ο Πνευματικός μου!!!!
Αλλα αυτό, είναι μόνο ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΟ. Ελπίζω, πως η αληθινή ερμηνεία αυτού του "..ξέχνα το!", είναι άλλη... Θα δούμε..

-- εκείνο όμως, που ΜΕ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ σ' αυτό το τραγούδι, είναι ο στίχος "..πές μου άν θέλεις, τί φοβάσαι στις γιορτές..". Γιατι, στη δική μου ιστορία, έχω ζήσει και μιά τέτοια εμπειρία με ΓΙΟΡΤΗ : Με κάλεσε κάποτε στη γιορτή του ένας κοινός γνωστός, ο Θοδωρής. Θα την έκανε σε ένα μαγαζί στην Αχαρνών. Πήγα, περιμένοντας πως ΣΙΓΟΥΡΑ θα είναι εκεί και η κοπέλλα, γιατι είχε στενή φιλία με τον Θοδωρή. Μπήκα στο μαγαζί, και... δέν υπήρχε κανείς! Ρώτησα, και μου είπαν πως δέν ήξεραν για καμμία γιορτή κανενός Θοδωρή! Την άλλη μέρα, Κυριακή, τον βρήκα στην Εκκλησία. Μου ζήτησε συγνώμη, είπε ότι ΚΑΠΟΙΟΙ διαμαρτυρήθηκαν λέγοντάς του ότι ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ, άν δέν άλλαζε τον τόπο. Έτσι, ο Θοδωρής άλλαξε τον τόπο της γιορτής, και μαζεύτηκαν ΟΛΟΙ, αλλα... ξέχασε να ενημερώσει εμένα! Κι' απο τότε, πρίν 14 χρόνια, ο Θοδωρής, οικογενειάρχης σήμερα, δέν με ξανακάλεσε ΠΟΤΕ, ούτε στη γιορτή του, ούτε στο σπίτι του, ούτε στον γάμο του...

Όσον αφορά το βιντεοκλίπ, ο Βόγλης είναι εκπληκτικός, κάποιο σχόλιο στο youtube το αναφέρει ως "Μυστικό δείπνο", και άν προσέξτε στο τέλος ο Βόγλης εμφανίζεται ΜΕ ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΟ, παραπέμποντας στον Χριστό... Η φράση του "..αγαπήστε τον διπλανό σας..κλπ" είναι επίσης ΠΑΡΩΔΙΑ του "αγαπήσεις τον πλησίον σου" του Χριστού, αφού η αγάπη εμφανίζεται δεμένη με την κατάσταση πλήρους χωρισμού των ανθρώπων, που περιγράφει το τραγούδι. Έτσι, όλο το βιντεοκλίπ μου δίνει μιά εντύπωση ότι ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ. Ελπίζω να ΜΗΝ είχαν αυτή την πρόθεση οι δημιουργοί του.. Σ' ένα σχόλιο στο youtube γράφεται πως "οι πύξ-λάξ είχαν ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ για αυτό το βίντεο, αλλά...". Σκέφτομαι ότι κάποιος Μασώνος ή Εβραίος μπορεί να το παρήγγειλε έτσι, για να κοροϊδέψει την Εκκλησία.. Πολλοί τέτοιοι λεχρίτες υπάρχουν στον τόπο μας.. Μακάρι να κάνω λάθος σ' αυτά, και να μή φτάνει το μυαλό μου να κατανοήσει τα αληθινά νοήματα του βίντεο.. Μου κάνει εντύπωση, ότι στο youtube πολλοί σχολιάζουν ότι "..το βίντεο είναι αριστούργημα, το καλύτερο σε Ελληνικό τραγούδι, κλπ..", αλλα.... ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ! Γιατί;; Μήπως, επειδή ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ το νόημά του, αλλα όχι για μάς τους "συνήθεις Έλληνες".......;;;;

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, 4 :
ΦΟΒΟΣ - ΠΑΘΟΣ -
-ΕΓΚΛΗΜΑ - ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ - ΠΟΙΝΗ...




ΚΑΙ ΑΥΤΗ η ανάρτηση, έπρεπε να είχε μπεί... μιά μέρα νωρίτερα, για να σημαδέψει την ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ 2ου ΚΥΚΛΟΥ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ μου.. Αλλα χτές γύρισα στο σπίτι ψόφιος απ’ το Νοσοκομείο, και κοιμόμουνα όλη μέρα, πού όρεξη για βίντεο..

Τέλος πάντων όμως...

Tο «JEANNY» του Αυστριακού FALCO, είναι το τραγούδι που παριστάνει ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ πολύ πιό ξεκάθαρα και πιό βαθειά απο οποιοδήποτε άλλο ερωτικό τραγούδι έχω ακούσει: Λέει πολλά, και το αναλύω συνέχεια, προσπαθώντας να δώ τα δικά μου σφάλματα μέσα στην ψυχή, που μόνος μου δέν τους πολυ-δίνω σημασία αλλα το τραγούδι τα μεγενθύνει σάν φακός, και μου τα δείχνει στο αληθινό τους μέγεθος, ίσως... Έτσι, το μυαλό μπορεί μετά να εστιάσει σ’ αυτά, και να βρεί μιά άκρη : για τον ΦΟΒΟ, τα ΝΕΥΡΑ, την ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, το ΕΓΚΛΗΜΑ, την ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, την ΠΟΙΝΗ...

Ακόμα και... ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ που έχουν γράψει διάφοροι στο youtube για το τραγούδι αυτό, είναι σκέψεις που έχω κάνει κατα καιρούς, για να καταλάβω καλά ΤΙ ΕΠΑΘΑ. Πχ :
------------------------------------------------
I'm wondering how can this song talk about a rapist and murder. it more sounds like if some lonely guy is obsessed with the victim and wants to be her hero and ends in a mental hospital cause of the mental illness, or maybe cause of emotional pain he cant function normally anymore.well its a great song! second part is so awesome.

( ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΔΙΚΗ ΜΟΥ : Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν αυτό το τραγούδι να μιλάει για έναν βιαστή και δολοφόνο. Πιό λογικό μου φαίνεται να μιλάει για έναν μοναχικό τύπο που ερωτεύτηκε το θύμα, και θέλει να γίνει ο ήρωάς της και καταλήγει στο τρελλάδικο εξαιτίας είτε της τρέλλας του ή μάλλον για να εμποδιστεί να προκαλέσει περισσότερο συναισθηματικό πόνο στο θύμα.. Τέλος πάντων, είναι ένα σπουδαίο τραγούδι ! Το 2ο μέρος, είναι κι’ αυτό καταπληκτικό. )
---------------------------------------------------
The Song is about an insane Child Rapist, because of that hes acting like a psychopath

( ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Το τραγούδι μιλάει για έναν παιδεραστή δολοφόνο, και γιαυτό ο τραγουδιστής κάνει γκριμάτσες σάν ψυχοπαθής στο βίντεο )
----------------------------------------------------------
the song is about that he is some crazy dude who is in love with that girl and thinks that she love him to.. but she dont and he actually force her to be with him ( he dont even understand that)

( ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : το τραγούδι είναι για κάποιον παράφρονα, που είναι ερωτευμένος με το κορίτσι και νομίζει ότι κι’ αυτή τον αγαπάει. Αλλα αυτή δέν τον θέλει και τελικά την εξαναγκάζει να βρίσκεται μαζί του ( και ούτε κάν το καταλαβαίνει ότι το κάνει αυτό )
------------------------------------------------------------

Λοιπόν...
Είχα βρεί παλιότερα στη wikipedia, τα εξής ενδιαφέροντα για το τραγούδι αυτό :
-- ότι, λένε πως ο Falco το έγραψε έχοντας στο μυαλό του την περίπτωση ενός κατα συρροή δολοφόνου και παιδεραστή, που πιάστηκε και φυλακίστηκε.
-- το τραγούδι απαγορεύτηκε στη Γερμανία, όπου ένας άνθρωπος με προσβάσεις στην εξουσία το κυνήγησε ανελέητα, επειδή είχε προσωπική οικογενειακή τραγωδία με τέτοιο άτομο..
-- ο ίδιος ο Falco όμως, το είχε χαρακτηρίσει «τραγούδι αγάπης»
-- και τελικά, παρά τις απαγορεύσεις, έγινε ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ απο το 1983 που γράφτηκε, και μετά..

Για το ότι σάν τραγούδι είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ, δέν υπάρχει αντίρρηση. Θυμάμαι μάλιστα, ότι το ακούγαμε κι’εδώ στην Ελλάδα, και μου είχε μείνει απο τότε, αλλα δέν ήξερα πού να το βρώ, ούτε τα λόγια καταλάβαινα, εφόσον ήταν στα Γερμανικά.. ΤΩΡΑ όμως, με το Ίντερνετ, ....το ανακάλυψα!!

------

Τί σου είναι λοιπόν, η ζωή...!
Πόσο πολύ κοντά, μπορεί να είναι η δική μου ζωή εδώ στην Αθήνα, με τη ζωή ενός Αυστριακού παιδεραστή που περιγράφεται σ’ ένα τραγούδι στα Γερμανικά...

Σας θυμίζω και την περίπτωση με τη ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΜΠΟΥΣ, που την είχε φυλακίσει ένας άλλος Αυστριακός απο τα 12 ως τα 18 της σε ένα υπόγειο... Και όμως, η Νατάσα.... τον ψιλο-αγάπησε, τον δεσμοφύλακά της! Αλλα με μιά «αγάπη» που οι ψυχολόγοι ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να την δεχτούν ως φυσιολογική (...γιατί ;; ), και την ονομάζουν «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» !!

Ωραία πράγματα, έτσι;
Να βλέπεις ΑΓΑΠΗ στα μάτια ενός κοριτσιού.... και να σου προκύψει πως έκανες ΛΑΘΟΣ, και αυτό που έβλεπες είναι ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ, και λέγεται «σύνδρομο της Στοκχόλμης»!! Δηλαδή... πιάσ’ το αυγό, και κούρευτο..

Δέν λέω με αυτά, ότι το «σύνδρομο της Στοκχόλμης» αντιμετώπισα εγώ... Το πιθανότερο είναι να αντιμετώπισα το ΤΙΠΟΤΑ, αλλα αυτό μήν το πολυπιστεύετε...

Εκείνο που θέλω να σας πώ με αυτά, είναι αυτό που έλεγε το τραγούδι στην προηγούμενη ανάρτηση, για ΤΟ ΔΙΧΤΥ :
-- «αυτό το δίχτυ, έχει ονόματα βαρειά
πού ‘ναι γραμμένα σ’ εφτασφράγιστο κιτάπι...»

Λοιπόν, έτσι είναι :
Ο ένας κόμπος, γράφει «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», ο άλλος γράφει «Νατάσα Κάμπους», ο τρίτος λέει «Παιδεραστής», ο τέταρτος «Βιαστής ανηλίκου», ο πέμπτος «Ισόβια δεσμά», ο έκτος «ελευθερία», ο έβδομος «εφηβεία», ο όγδοος «πάθος», ο ένατος «φόβος», ο δέκατος «ψευδαίσθηση ευθύνης», και πάει λέγοντας....

Και πρέπει να τους ξετυλίξω ΟΛΟΥΣ τους κόμπους, να πάρω ότι πληροφορία μπορεί να μου δόσουν, σωστή ή λάθος, για να καταλάβω τελικά ποιός είμαι και τί μου συμβαίνει... ΑΝ το καταλάβω ποτέ...

Γιατι εμφανίστηκε κάποια στιγμή το περιπολικό της Αστυνομίας, και μετά έπεσε βαρειά σιωπή... Καμμία επικοινωνία.

Χτυπάει η καμπάνα του Εσπερινού, και τρέχα να βρείς το δίκιο σου....
Πήγα προχτές για εξομολόγηση : «Ξέχνα το!..» μου είπε η Εκκλησία.

Ξέχνα το!...

Αλλα αυτό... θα το αναλύσω σε επόμενη ανάρτηση, γιατι είναι ΤΟΣΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ, που θέλει μιά ανάρτηση απο μόνο του!

-------

Επιστρέφουμε λοιπόν, στο βίντεο με τη JEANNY.

Όταν εμφανίζεται στο τέλος ο τρελλός στο άσπρο κελί... με πιάνει ανατριχίλα!
Βλέπω μεταφορικά ΤΟ ΜΑΚΡΟΣ του κελιού, σάν ΜΑΚΡΟΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ. Είναι ένας άνθρωπος δηλαδή ΔΕΜΕΝΟΣ, να μή μπορεί να κάνει τίποτα, και ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΣ για πολύ χρόνο. Οι επισκέψεις της JEANNY στο κελλί μπορούν να ερμηνευθούν με πολλούς τρόπους:
-- είτε είναι ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ γι’ αυτήν, με τους οποίους πρέπει να παλαίψει εκεί, ελευθερώνοντας τον εαυτό του,
-- είτε είναι ΕΙΔΗΣΕΙΣ για την εξέλιξη της ζωής της κυρίας JEANNY, όσο αυτός είναι φυλακισμένος εκεί..

Μ’ έχει πραγματικά ΚΑΤΑΠΛΗΞΕΙ, το πώς ξεκινάει η φυλακή του, και πώς τελειώνει :
-- ξεκινάει με το φιλί της JEANNY, που του εκφράζει τη συμπάθειά της ( ή τουλάχιστον, έτσι νομίζει αυτός.. ). ΑΥΤΟ, το έζησα κι’ εγώ!!! Αλλα οι άνθρωποι ξεχνάνε, ιδίως οι γυναίκες... Αλλάζουν 100% ψυχολογία, όταν σε βλέπουν ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με το κοινωνικό περιβάλλον. Γονείς, Εκκλησία, φίλοι και παρέες, είναι καλύτερη επιλογή απο έναν αντικοινωνικό κατάδικο.. Του κόβουμε κι’ εμείς την καλημέρα, και τέλος. «ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ !» δηλώνει η κάθε JEANNY τελικά, μέσα στα γενικά χειροκροτήματα και στην αγκαλιά της κοινωνίας... Όπως και η Νατάσα Κάμπους, που σήμερα είναι στάρ της Αυστριακής τηλεόρασης...

-- τελειώνει δέ, με τον έλεγχο ενός... παπά!!! ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ ! Κοιτάει απ’ το παραθυράκι, και βλέπει τον κρατούμενο να είναι ΗΡΕΜΟΣ, και να ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ, και όχι στο βάθος του κελιού πιά.. Δηλαδή, έχει διανύσει ΧΡΟΝΟ ΠΟΙΝΗΣ, και είναι η ώρα ίσως, να τον ελευθερώσουν..

Κι’ εκεί... τελειώνει, ΟΧΙ το τραγούδι, ΑΛΛΑ το ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ της ιστορίας! Αυτό, κι’ άν με κατέπληξε! Βγήκε τελικά, ο Falco απο τη φυλακή;; Γιατι εγώ... είμαι ακόμα μέσα!

Απ’ ότι φαίνεται λοιπόν, εκείνος τα κατάφερε και ΒΓΗΚΕ, μετά απο ένα χρόνο, όπως λέει στο τραγούδι «COMING HOME ( JEANNY 2 )» που έγραψε ως συνέχεια αυτού εδώ.

Αλλα για τις συνέχειες του τραγουδιού, θα γράψω ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ σ’αυτή την ανάρτηση, τις επόμενες μέρες. Προς το παρόν, σταματάω εδώ...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, 3 :
ΤΟ ΔΙΧΤΥ...





Έπρεπε να είχα βάλει αυτή την ανάρτηση πρίν τα μεσάνυχτα, ώστε να πέσει με ημερομηνία 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008... Γιατι ήθελα έτσι να σημαδέψω την 3η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ, που άρχισε τότε.

Είναι εβδομάδα "αγρανάπαυσης", στην οποία ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΧΑΠΙΑ. Έτσι, αναμένεται να έχω ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ για να ξεδιαλύνω τα δικά μου, και... είμαι έτοιμος ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ !

Ήδη λοιπόν απόψε, έκανα κάτι χρήσιμες παρατηρήσεις σε μιά καφετέρια στην οποία κάθησα όλο το βράδυ, και αυτή η αίσθηση ότι "...κάτι βλέπω, κάπου οδηγείται η σκέψη, γιά να το ψάξω λίγο ακόμα..", με έκανε τελικά να χάσω τον χρόνο, και να μου φύγουν τα μεσάνυχτα. Αλλα δέν πειράζει, χαλάλι...

Όπως καταλαβαίνετε απο αυτά, ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ "ΔΙΧΤΥ", και παλεύω να ξεφύγω, αγωνιωδώς πιά..

15 χρόνια παλεύω..

Τα τελευταία 10 απ' αυτά, το αποτέλεσμα της πάλης αυτής φαίνεται πως ήτανε να αποκτήσω τον καρκίνο, που την ύπαρξή του μου αποκάλυψε ο μήνας Μάϊος φέτος..

Αλλα τώρα, ελπίζω...

Πως, σύντομα θα ξεσκίσω το κολοδίχτυ, και θ' ανασάνω ξανά, χωρίς καρκίνους κι' αηδίες..

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΕΡΧΕΤΑΙ..

---------------------
ΠΡΟΣΘΗΚΗ, Δε 7/7/08 :

Τελικά... εκείνο το ΔΙΧΤΥ που άρχισε να ξεσκίζεται πραγματικά απο τις 1 / 7 μέχρι και σήμερα.. είναι το δίχτυ των μαλλιών της κεφαλής μου, που πέφτουν απο τα φάρμακα της χημειοθεραπείας. Ήδη, έπρεπε να είμαι φαλακρός, αλλα έκανε ένα κόλπο η μάνα μου βάζοντάς μου λεμόνι, και το καθυστέρησε... Όχι όμως για πολύ ακόμα...