ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ / 36 :
ΤΙ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ
Ο ΠΑΠΑ-ΑΡΜΟΔΙΟΣ..




Αύριο Τρίτη, μπαίνω στο Νοσοκομείο για την εγχείρηση..
Ένας Θεός ξέρει πώς θα βγώ απο εκεί, και ΑΝ θα βγώ..
Κι’ ακόμα, τί άλλο μπορεί να με περιμένει στο άμεσο μέλλον, που τώρα δέν μπορώ να το σκεφτώ...

Δύσκολα πράγματα. Που με κάνουν να φοβάμαι...

----

Στο μεταξύ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ την περασμένη εβδομάδα οι συζητήσεις μου με τον παπα-αρμόδιο της ενορίας μου, για το πρόβλημα με την Αχλαδούλα..

Ο παπα-αρμόδιος, υπεύθυνος για το Πνευματικό Κέντρο της ενορίας και τη νεολαία, παραδέχτηκε τα εξής σημεία :

-- ΔΕΝ πήγα να βγάλω κάποιο ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ πάνω στο κορίτσι, την Πρωταπριλιά ’94. Δέν ασέλγησα, δέν παρασύρθηκα και πήγα να φιλήσω τη μικρή παρά τη θέλησή της..

-- Αντίθετα, η ενέργειά μου ήταν μελετημένη, σχεδιασμένη με το μυαλό, και αποσκοπούσε στο να την απαλλάξω απο ένα ΚΑΚΟ που έβλεπα πως της είχα δημιουργήσει στην ψυχή της, άθελά μου.. Το ΚΑΚΟ αυτό, είναι η «απώθηση» σύμφωνα με τον Φρόυντ..

-- ΔΙΑΦΩΝΕΙ με το σκεπτικό ττης ενέργειάς μου, παρά τις καλές μου προθέσεις. Το σκεπτικό μου του φαίνετααι πως ξεφτεύγει σε χώρους ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ...

-- Δέχεται όμως, ότι μέχρι τότε η συμπεριφορά μου απέναντι στην Αχλαδούλα ήτανε «..πολύ καλή, δηλαδή ΑΡΙΣΤΗ θα έλεγα καλύτερα..». Μιά συμπεριφορά, για ενάμιση χρόνο περίπου, που είχαμε επαφή στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Πνευματικού κέντρου της ενορίας.

Και... το ΚΕΡΑΣΑΚΙ στην τούρτα!
Προσέξτε !

-- Ομολογεί, ότι ο τρόπος που με αντιμετώπισε η Εκκλησία τότε ήτανε ΑΣΧΗΜΟΣ και λαθεμένος : «..Σε ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕ η Εκκλησία, σου βίασε την αξιοπρέπεια, σου φέρθηκε πολύ άσχημα, ενώ ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕ μιά τέτοια αντιμετώπιση...».

Δέν γράφω άλλα.
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας...