Τρίτη, Φεβρουαρίου 17, 2009

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ / 36 :
ΤΙ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ
Ο ΠΑΠΑ-ΑΡΜΟΔΙΟΣ..





Αύριο Τρίτη, μπαίνω στο Νοσοκομείο για την εγχείρηση..
Ένας Θεός ξέρει πώς θα βγώ απο εκεί, και ΑΝ θα βγώ..
Κι’ ακόμα, τί άλλο μπορεί να με περιμένει στο άμεσο μέλλον, που τώρα δέν μπορώ να το σκεφτώ...

Δύσκολα πράγματα. Που με κάνουν να φοβάμαι...

----

Στο μεταξύ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ την περασμένη εβδομάδα οι συζητήσεις μου με τον παπα-αρμόδιο της ενορίας μου, για το πρόβλημα με την Αχλαδούλα..

Ο παπα-αρμόδιος, υπεύθυνος για το Πνευματικό Κέντρο της ενορίας και τη νεολαία, παραδέχτηκε τα εξής σημεία :

-- ΔΕΝ πήγα να βγάλω κάποιο ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ πάνω στο κορίτσι, την Πρωταπριλιά ’94. Δέν ασέλγησα, δέν παρασύρθηκα και πήγα να φιλήσω τη μικρή παρά τη θέλησή της..

-- Αντίθετα, η ενέργειά μου ήταν μελετημένη, σχεδιασμένη με το μυαλό, και αποσκοπούσε στο να την απαλλάξω απο ένα ΚΑΚΟ που έβλεπα πως της είχα δημιουργήσει στην ψυχή της, άθελά μου.. Το ΚΑΚΟ αυτό, είναι η «απώθηση» σύμφωνα με τον Φρόυντ..

-- ΔΙΑΦΩΝΕΙ με το σκεπτικό ττης ενέργειάς μου, παρά τις καλές μου προθέσεις. Το σκεπτικό μου του φαίνετααι πως ξεφτεύγει σε χώρους ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ...

-- Δέχεται όμως, ότι μέχρι τότε η συμπεριφορά μου απέναντι στην Αχλαδούλα ήτανε «..πολύ καλή, δηλαδή ΑΡΙΣΤΗ θα έλεγα καλύτερα..». Μιά συμπεριφορά, για ενάμιση χρόνο περίπου, που είχαμε επαφή στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Πνευματικού κέντρου της ενορίας.

Και... το ΚΕΡΑΣΑΚΙ στην τούρτα!
Προσέξτε !

-- Ομολογεί, ότι ο τρόπος που με αντιμετώπισε η Εκκλησία τότε ήτανε ΑΣΧΗΜΟΣ και λαθεμένος : «..Σε ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕ η Εκκλησία, σου βίασε την αξιοπρέπεια, σου φέρθηκε πολύ άσχημα, ενώ ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕ μιά τέτοια αντιμετώπιση...».

Δέν γράφω άλλα.
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας...

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 05, 2009

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ / 35 :
ΙΧΒΕΙ !!!!!


Το «ιχβει» είναι... κωδικοποιημένο όνομα γυναίκας ! (..καμμία σχέση με... Γιαχβέ , ή ότιδήποτε άλλο εβραϊκό.. ). Το κωδικοποίησα όταν ήμουνα μικρός, στα 13 μου. ΔΕΝ είναι δύσκολο να το αποκωδικοποιήσετε, αρκεί να χρησιμοποιήσετε τη λογική σας.

Η ιχβει λοιπόν... εμφανίστηκε απρόσμενα την περασμένη Τρίτη, μετά απο σχεδόν 30 χρόνια που είχαμε χάσει τα ίχνη της ! Ξέραμε ότι ζούσε σε μακρυνή πόλη, ότι ήταν μάλλον χωρισμένη, και... τίποτα περισσότερο.

Με την ιχβει... με συνδέει το ΠΑΡΕΛΘΟΝ :
-- είναι η πρώτη γυναίκα που ερωτεύτηκα, στα κρυφά βέβαια, και... η ομορφότερη και πιό «σέξυ» απ’ όλες όσες γνώρισα μέχρι σήμερα, και είτε τις ερωτεύτηκα είτε όχι!

Η ιχβει είναι ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ της ωραίας γυναίκας. Άφησε τη στάμπα της μέσα μου σε μιά ΜΥΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ, όταν ήμουνα 13 ετών το 1974 ( !! ), και αυτή ήτανε κορίτσι τότε, στα 16 της..

----

Εκείνα τα χρόνια, δέν υπήρχαν τηλεοράσεις σε όλα τα σπίτια, και όπου υπήρχαν ήταν ασπρόμαυρες. Εμείς, δέν είχαμε. Μας έπαιρνε λοιπόν η μάνα μου τα βράδυα, εμένα και τον αδερφό μου, και μας πήγαινε στην απέναντι πολυκατοικία, στην φιλική οικογένεια της ιχβέι, που είχαν τηλεόραση, για να δούμε τα διάφορα σήριαλ της εποχής : τον «Άγνωστο πόλεμο» με τον Βαρτάνη, τον «Άνθρωπο δίχως πρόσωπο» αργότερα, με τον Αλεξανδράκη, αλλα και.... τους Αντίζηλους καμμιά φορά, και το... KUNG-FU με τον Ντέηβιντ Καρραντάιν !

Η οικογένεια της ιχβει απαρτιζότανε απο μιά μάνα με δύο κόρες 16 και 19 ετών, κούκλες και οι δύο, ξανθειά η ιχβει, μελαχροινή η αδερφή της. Οι δύο αδερφές ήταν συνέχεια στα μαχαίρια, οι τσακωμοί δέν είχαν τελειωμό. Συνήθως, η μεγάλη απουσίαζε στις επισκέψεις μας, αλλα η μικρή ιχβει ήτανε πάντα εκεί, και μας έκανε παρέα.

Και... ΤΙ παρέα !

Ξάπλωνε στον καναπέ φορώντας πάντα ένα σοκαριστικά κοντό σούπερ-μίνι πουλόβερ, και... άπλωνε τα τεράστια πόδια της γυμνά, προς μεγάλη μας ευχαρίστηση! Κάθε βράδυ! Μικρά εμείς τότε, ντρεπόμασταν να κοιτάξουμε, κρυφοκοιτάγαμε στη χάση και στη φέξη, προσπαθούσαμε να συγκεντρωθούμε στο... KUNG-FU, αλλα η ζημιά τελικά γινότανε ! Μιά τόση δόση απίστευτης ομορφιάς, άφησε το αποτύπωμά της στην ψυχή μας, για πάντα..

Ένα βράδυ, γυρνώντας την είδα να στέκεται με τη μάνα μου στο κέντρο του δρόμου, ανάμεσα στα σπίτια μας. «Γιά να σε δώ, βρέ... Κούκλα είσαι! Μπράβο, άντε, καλή διασκέδαση !» της είπε η μάνα μου. Η ιχβει φόραγε ένα παλτό, και απο μέσα ένα σούπερ-μίνι και μπότες.. Εβγαζε μάτια, πραγματικά.. Θα πήγαινε σε ένα πάρτυ. Και τότε... αισθάνθηκα για πρώτη μου φορά, ότι Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ήτανε... διαφορετικός απο τον δικό μου! Ήταν αδύνατο στην ηλικία που ήμουνα πχ, να την συνοδεύσω εγώ στο πάρτυ!! Ετσι, μοιραία έπρεπε να δεχτώ μιά «σκληρή πραγματικότητα», ότι... δέν είχα μεγαλώσει ακόμα ! Ο δικός μου κόσμος ήτανε τα παιχνίδια, τα αστεία, αλλα σε καμμία περίπτωση τα πάρτυ και ο έρωτας...

Κι’ έτσι λοιπόν, όπως έφυγε ΜΟΝΗ ΤΗΣ εκείνη τη νύχτα, έτσι έφυγε και απο τη ζωή μας κάποια στιγμή, για να ζήσει μόνη της τη δική της... Η μεγάλη αδερφή παντρεύτηκε και χώρισε, η μάνα έφυγε για το χωριό τους, πολύ μακρυά απ’ την Αθήνα, και... τέρμα! Η ιχβει... έμαθα αργότερα, ότι έγινε αεροσυνοδός της Ολυμπιακής.

----

Την ξαναείδα τον καιρό που ήμουνα φοιτητής, αρχές δεκαετίας ’80. Ήρθε ξαφνικά στο σπίτι να μας επισκεφτεί, και έτυχε να είμαι εκεί. Ήτανε μιά κούκλα, και... ενθουσιάστηκε που με είδε ! Χάρηκε, έλεγε, που έγινα ένας όμορφος νεαρός!! Απόρησα, γιατι είχα την αντίθετη ιδέα για τον εαυτό μου.. Αλλα... συγκινήθηκα, όσο νάναι δεν είναι μικρό πράγμα να ακούς τέτοια λόγια απο μιά ιχβει !!

Χάθηκε μετά, για χρόνια... Μάθαμε ότι πήρε σύνταξη απο την Ολυμπιακή, και ότι παντρεύτηκε και μάλον χώρισε και ζούσε στο χωριό της μάνας της πιά, που στο μεταξύ είχε πεθάνει..

Και τώρα λοιπόν... τσούπ! Νάτη !!!
Λαγοκοιμόμουνα όταν ήρθε. Άκουγα τη φωνή της, να ηχεί σάν νεανική καμπάνα στ’ αυτιά μου, παρά το ότι τώρα θα πρέπει να είναι 50 χρονών ! Σκέφτηκα να σηκωθώ να πάω να πλυθώ στην τουαλέτα και να πάω να την δώ, αλλα... είδα σε όνειρο ότι... μπήκε πρώτος ο αδερφός μου στην τουαλέτα, και αναγκαστικά περίμενα, και περίμενα, και περίμενα... ώσπου αποκοιμήθηκα για τα καλά.

Ξύπνησα απο ένα παράξενο όνειρο, και η ιχβει είχε φύγει...
Μου σκίστηκε η καρδιά.

Η μάνα μου είπε όμως ότι θα ξανάρθη σύντομα, γιατι έχει κάτι προβλήματα υγείας που την αναγκάζουν να μείνει στην Αθήνα, στη γειτονιά μας, για αρκετό καιρό...

Θα την ξαναδώ λοιπόν, πού θα μου πάει...
Συγκινήθηκα δέ, όταν η μάνα μου είπε ότι της είπε «..ήρθα για να δώ τα παιδιά..», ενώ φεύγοντας κοίταξε το παλιό τους σπίτι απέναντι συγκινημένη, λέγοντας «..τί ωραία περνούσαμε τότε...».

----

Κοιτάζοντας τώρα τους δύο μεγάλους έρωτες της ζωής μου... βλέπω ότι είχαν κάποια απο τα χαρακτηριστικά της ιχβει !

-- Η πρώτη μου αγάπη, η Κερασούλα στην Πάτρα, της έμοιαζε στην θηλυκότητα και στο σουλούπι κάπως..

-- Αλλα η δεύτερη, η Αχλαδούλα, είναι φτυστή απομίμηση της ιχβει !

Η Αχλαδούλα είναι πιό κοντή, και λιγότερο «σέξυ» απο την ιχβει, αλλα... της μοιάζει καταπληκτικά!

Απο όλες αυτές όμως, η ιχβει είναι πάντα στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου... Εκεί που ξεπερνούνται τα ανθρώπινα μέτρα, και υπάρχουν τα αφηρημένα πρότυπα, του Θεού... Ο ορισμός της ομορφιάς, ο ορισμός της σεξουαλικότητας, ο ορισμός του κοριτσιού, ο ορισμός του θηλυκού...

Πρότυπα...!
Ο «κόσμος των ιδεών» του Πλάτωνα, τα απλησίαστα αρχέτυπα της ζωής μας...

----

Και τώρα;;

-- ΠΟΙΑΝ αγαπάς, κύριε kato Patissia, στην πραγματικότητα;;

Την Αχλαδούλα... ή μιά ιχβει που... δέν υπάρχει πιά ! Που είναι στα 50 της, και όχι στα 16 όπως θα την ήθελες....

Θέλετε απάντηση;

Η βαρειά σκιά της ιχβει... τις σβήνει όλες !

Αφήνοντας όμως στο τέλος το... τίποτα! Γιατι η ιχβει είναι ΠΡΟΤΥΠΟ, και όχι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Έτσι τουλάχιστον μου φαίνεται..

Λέτε η ζωή να έχει διαφορετική άποψη;;

----

Υ.Γ.

Η φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση, είναι απο μιά παλιά διαφήμιση καλλυντικού.
Είναι ότι πιό κοντινό στο στύλ της ιχβει, έχω δεί στη ζωή μου σε περιοδικά..
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΗ είναι, ρε παιδί μου!! Λές και είναι έτοιμη να.. γυρίσει το κεφάλι της και να μου χαμογελάσει ξανά!...