Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 15, 2006

ΑΝΘΡΩΠΟΙ – ΦΕΡΡΑΡΙ...



Περισσότερο κι’ απ’ το χτεσινό μάτς ΜΙΛΑΝ – ΑΕΚ 3-0, με συγκλονίζει σήμερα η φωτογραφία του Κακά πρωτοσέλιδα στο «Φώς των σπόρ».

Εντάξει, δέν περιμέναμε να κάνει και τίποτα καλύτερο η ΑΕΚ. Η διαφορά δυναμικότητας είναι τεράστια. Με εντυπωσίασε όμως, ο τρόπος που παρουσίασε την ήττα ο ΦΑΙΔΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΔΑΚΗΣ στο «φώς» : την ισοπέδωσε την ομάδα.

Διαβάστε :

«ΔΕΝ ΕΛΑΒΕ κανένας υπόψη αυτά, που είπαν ο σπορτκάστερ της ΝΕΤ κι’ ο ‘έξτρα σχολιαστής’ που είχε δίπλα του, ο Ηλίας Ατματζίδης. Δηλαδή, πως ‘η ΑΕΚ στάθηκε αξιοπρεπώς’. ΔΕΝ ΣΤΑΘΗΚΕ! Αμείλικτη η εικόνα. Βέβαια, ήταν κατανοητό το γιατί ‘έπρεπε – απο τη μετάδοση – να διασκεδαζόταν η γενική εντύπωση’. Ναί, αλλα με αποδέκτες μόνο τους ημιμαθείς ή τους αδαείς. Γιατι η ΑΕΚ, λίγο μπάλλα να γνώριζε ο τηλεθεατής, ήταν απο ‘ελάχιστη’ έως ‘ανύπαρκτη’. Σε όλους τους τομείς...»

Τάδε έφη ο ΦΚ λοιπόν...

Που, σημειώνω πως τον διάβαζα σ’ όλη μου τη ζωή κάθε Σάββατο στον «ΔΙΚΕΦΑΛΟ», την ιστορική εφημερίδα των οπαδών της ΑΕΚ...

Τίτλος : η Μίλαν – Φερράρι φρέναρε στο Β ( ημίχρονο..).

Μίλαν – Φερράρι!!...

Και νάτη, η απόδειξη του ισχυρισμού, στη φωτογραφία του Κακά στο εξώφυλλο.. Λές και μας την άφησε επίτηδες, σάν «σουβενίρ» για να προβληματιστούμε για το μαύρο μας το χάλι...

Τί είναι ο Κακά; Ο άνθρωπος – φερράρι, ο ημίθεος, ο θεός, ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ...
Τί είναι αυτός, αλήθεια; Ένας πιτσιρίκος εικοσιτόσων χρονών, που μας δείχνει τα δόντια του, τη σφιγμένη του γροθιά, τα ιδρωμένα του μαλλιά, την ευγενική και όμορφη φυσιογνωμία του, την ΑΚΡΙΒΗ του φανέλλα... Παίζει με συμβόλαια δισεκατομμυρίων Ευρώ, το κολόπαιδο!!

Κι’ εγώ, ρε παιδιά, ...ποιός είμαι;;

Έχω τις καλύτερες σπουδές στην πλάτη, έχω διαβάσει του κόσμου τα βιβλία, του ρίχνω και καμμιά εικοσαριά χρόνια ζωής παραπάνω, αλλά....

Μπροστά του, σκύβω το κεφάλι!...

Νιώθω αμήχανος, σάν τον Ντελίμπασιτς στη φωτογραφία, την τέλεια αντίθεση : πίκρα, φοβισμένο βλέμμα, σάν φαντάρος που πήρε διαταγή για αγγαρεία στην τουαλέτα... Δυστυχία...

Έχω «βουλιάξει» μέσα σ’ αυτή τη φωτογραφία του Κακά, όλη μέρα σήμερα... ΓΙΑΤΙ εγώ δέν είμαι αυτός;; ΓΙΑΤΙ, ποτέ μου δέν θα γίνω αυτός;; ΤΊ είναι εκείνο που κάνει τον άνθρωπο να γίνεται «Φερράρι»;;

Με τυφλώνει η πανάκριβη φανέλα του Κακά.. Εκεί είναι άραγε, το μυστικό; Στη ΔΟΥΛΕΙΑ ; Ο Κακά, είναι ένας άνθρωπος που έχει «μιά καλή, πολύ καλή δουλειά!». Άσχετα με το πόσο καλός παίχτης είναι, με το πόσο καλός άνθρωπος είναι.. Η ΦΑΝΕΛΑ τον κάνει να είναι αυτός που είναι... Μίλαν!

Και ..η δική μου φανέλα;

Το γνωστό καλάμι του εαυτού μου...

Ίσως γιαυτό αισθάνομαι σάν δηλητήριο την κριτική του Φαίδωνα Κωσταντουδάκη να απευθύνεται ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, και όχι στην ΑΕΚ..

Και να μου δίνει τις απαντήσεις, για όλα....

4 Comments:

At 18 Σεπτεμβρίου, 2006 12:40, Blogger Kato Patissia said...

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΚΕΨΗ

«..Η φανέλλα τον κάνει αυτό που είναι... Μίλαν!»

Γιά πρόσεξε καλύτερα εαυτέ μου, γιατι αυτή η σκέψη οδηγεί σε «επικίνδυνες διαδρομές» που δέν θα σου άρεσαν άν τις άκουγες απο άλλους..

Παράδειγμα : με την ίδια λογική της «φανέλας», ο μηχανικός που δουλεύει σε ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ εταιρεία είναι «Winner!», ενώ εσύ στην Ελλάδα είσαι καταδικασμένος «looser!» μιά ζωή!..

Επίσης, ο Αμερικανός ΠΟΛΙΤΗΣ είναι πολύ πιό σωστός άνθρωπος απο τον Έλληνα πολίτη, με την ίδια λογική...

Αλλα εσύ, ξέρω πως διαφωνείς μ’ αυτά! Πώς σε τουμπάρησε τώρα έτσι ο Κακά... τί να πώ, δέν μπορώ να το πιστέψω!

 
At 28 Οκτωβρίου, 2006 18:29, Blogger Ηττημένος said...

Τα σημάδια της σχιζοφρένειας είναι μάλλον ανησυχητικά, αγαπητέ kato patissia. Το μυστικό βρίσκεται, υποθέτω, στην αυτογνωσία (ή καλύτερα στη διαδικασία της) και όχι στην αυτοϊκανοποίηση, όπως κι αν εκφράζεται αυτή (συνήθως μέσω στοχασμών αλλά και της πασίγνωστης και πιο συχνής έκφρασής της).

 
At 29 Οκτωβρίου, 2006 21:12, Blogger Kato Patissia said...

ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΪΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ

@ηττημένος ( το @ εδώ, μοιάζει αταίριαστο, αφού άλλος δέν σχολιάζει το κείμενό μου, αλλα ας κρατήσουμε τους τύπους, δέν πειράζει... ) :

Πρώτον :
Τί είναι ‘σχιζοφρένεια’; Εγώ, ομολογώ πως δέν ξέρω, γιαυτό και δέν χρησιμοποιώ την λέξη αυτή, σχεδόν ποτέ.. Άν εσύ ξέρεις, εξήγησέ μου πρώτα αυτό, ώστε να μπορώ να σε καταλάβω!

Δεύτερον :
Θεωρείς πως ο «διάλογος με τον εαυτό μου», έγινε για λόγους αυτοϊκανοποίησής μου, και ΟΧΙ για λόγους αυτογνωσίας, άν σε κατάλαβα καλά..

Δέν έγινε ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο!

Απλώς, πρώτα έγραψα το post, σε μιά στιγμή μεγάλης πίκρας, και μετά ανακάλυψα πως το σκεπτικό του ίσως είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ, γιατι μπορεί να οδηγήσει σε συμπεράσματα που εμένα δέν μου αρέσουν. Έτσι, έγραψα το σχόλιό μου, που ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ τον οποιονδήποτε τυχόντα αναγνώστη, ότι οι σκέψεις μου στο post δέν είναι «αθώες», άρα να μή βιαστεί να συμφωνήσει μ’ αυτές...

Με αυτά όμως, όπως θα πρόσεξες, αφήνω μετέωρο το ζήτημα ποιό απο τα δύο σκεπτικά είναι σωστό. Το άφησα ΕΠΙΤΗΔΕΣ έτσι, ώστε άν τυχόν προβληματιστεί κανένας αναγνώστης, να μου γράψει εκείνος τη γνώμη του.

Αλλά, ...ως τώρα, ο μόνος που απάντησε είσαι εσύ! ( πάλι καλά ! ).

Περιμένω λοιπόν, άν θές, ουσιαστικότερα σχόλια απο σένα, στο θέμα. Πχ, ποιά απο τις δύο προσεγγίσεις είναι σωστότερη; Και οι δύο μήπως; Καμμία;

Τί θά ‘λεγες εσύ...



Υ.Γ.
Πάντως, τον «διάλογο με τον εαυτό μου», τον έχω κάνει πολλές φορές, και συνεχίζω. Έτσι, προσπαθώ να αναλύσω τη ζωή μου καλύτερα. Η μέθοδος ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΟΣΕΙ ! Μήν κοιτάς που εδώ το άφησα «φλού» το ζήτημα... Υπάρχουν καλύτεροι τέτοιοι «διάλογοι» ανάμεσα σε εμένα και εμένα. Ίσως, αργότερα, άν χρειαστεί, θα βάλω κάποιον εδώ ( ήδη, απόψε βρήκα μιά παραπομπή στο site http://www.unm.edu/~humanism/socvsjes.htm , του Παν/μιου Νέου Μεξικού, στο οποίο υπάρχει ο διάλογος «SOCRATES, MEETS JESUS»! Το μελέτησα πρόχειρα, και σκέφτομαι να γράψω κι’ εγώ έναν τέτοιον, απο τη δική μου σκοπιά βέβαια, γιατι αυτός... αλλα δέν σου λέω, ψάξ’ τον μόνος σου άν έχεις όρεξη! ) Σε παραπέμπω επίσης, και στο post μου «ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ», εδώ. Βέβαια, αυτό είναι μυθιστόρημα, αλλα παίρνεις μιά ιδέα ενός «διαλόγου με τον εαυτό μου»...

 
At 17 Νοεμβρίου, 2006 23:31, Blogger Kato Patissia said...

SOCRATES
MEETS JESUS

@ηττημένος :

Επειδή βλέπω πως ΔΕΝ έδειξες και ιδιαίτερη προθυμία να διαβάσεις τον αναφερόμενο διάλογο του φοιτητή (;) του Νέου Μεξικού, σου γράφω τη δική μου εντύπωση ( ναί, τον διάβασα όλον.. ) για να τελειώνουμε :

--- Βλακεία, μή χάνεις τον χρόνο σου.... Όσο είναι ο Χριστός αυτός, άλλο τόσο εγώ είμαι ο...Μωάμεθ !

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home