ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ
ΤΗΣ «..σαβούρας..» !!

(..και,

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ DONCAT )




Σήμερα, γιορτάζω τον ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΠΛΟΓΚΑΡΙΣΜΑ.
Τέτοια μέρα – 11 Αυγούστου 2006 – πέρυσι, έστειλα το ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΟ στο μπλόγκ του Νίκου Δήμου, το doncat, στο πόστ «Τρισυπόστατο μίσος».

Δέν είχα ιδέα απο μπλόγκ μέχρι τότε.
Κι’ έφτιαξα μιά μέρα νωρίτερα, στις 10 Αυγούστου, την «..σαβούρα..» απλώς και μόνο για να μπορέσω να στείλω το σχόλιό μου στο doncat !

Περίμενα με αγωνία να δώ τί θα γίνει, κι’ ένιωσα αφάνταστη συγκίνηση όταν είδα λίγο αργότερα ότι ο Νίκος Δήμου δημοσίευσε το σχόλιό μου ( ..με τίτλο «ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ» ) στο μπλόγκ του! (είναι σχεδόν τελευταίο στα σχόλια του «Τρισυπόστατου μίσους»..)

-----

Απο τότε, πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος (..πότε;; ) !
Η «..σαβούρα..» γέμισε και με άλλα θέματα, ενδιαφέροντα κατα τη δική μου γνώμη.
Είχα και την τιμή να δεχτώ σχόλια άλλων μπλόγκερς εδώ, με κορυφαία στιγμή τα σχόλια της paragrafos την Πρωτοχρονιά, στον «διάλογο για τη Λευκανσία».

Για άλλους όμως, όπως πχ ο kontorevithoulis, η «..σαβούρα..» απέτυχε. Δέν συμφωνώ. Αναγνωρίζω ότι είναι σπάνια τα σχόλια άλλων εδώ αλλα αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι το μπλόγκ μου είναι άχρηστο. Το αντίθετο, για μένα είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟ, και δέν σκοπεύω να το εγκαταλείψω σύντομα!

Η «..σαβούρα..» ΜΠΟΡΕΙ να γίνει καλύτερη, ώστε να προσελκύει το ενδιαφέρον των άλλων μπλόγκερς, και ΘΑ γίνει. Το νιώθω!

------

Απο εκεί και πέρα..
..σκέφτηκα να γράψω διάφορα, για να γιορτάσω τα πρώτα γεννέθλια. Πχ για τις μεγάλες συγκινήσεις που έζησα στο διαδίκτυο, τους αξιόλογους ανθρώπους με τους οποίους ήρθα σε διάλογο, και, και...

Αλλα υπάρχει ΚΑΤΙ, που με υποχρεώνει, άν θέλω να είμαι ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟΣ απέναντι σε όλους, να μήν πώ τίποτα για αυτά, να σωπάσω καλύτερα, για να ακουστεί η πραγματικότητα για το μπλογκάρισμα, όπως το βίωσα αυτή τη χρονιά :

-- η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ λοιπόν, είναι ότι εγώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ, σάν μπλόγκερ! Ότι κι’ άν έγραψα στη «..σαβούρα..», δέν ενδιέφερε κανέναν.

-- ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΩ (..και παρα-υπάρχω θα έλεγα..), σάν ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ ΣΤΟ DONCAT !!

-- ΕΚΕΙ είναι τα καλύτερα κείμενα που έγραψα όλη τη χρονιά, σάν σχόλια στα πόστ του Νίκου Δήμου. ( Δέν τα έχω μεταφέρει εδώ, και είναι πολύ περισσότερα απο τα πόστ της «..σαβούρας..»).
-- ΕΚΕΙ είναι Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΟΥ με άλλους ανθρώπους-σχολιαστές. Απο το μπλόγκ του Νίκου Δήμου ξεκινάει ότι συγκινητικότερο έχω να θυμάμαι απο την ενασχόλησή μου με τη μπλογκόσφαιρα..

----

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ :

-- Χωρίς το Doncat του Νίκου Δήμου, η «..σαβούρα..» ίσως και να μήν υπήρχε σήμερα.

-- Γι’ αυτό τον λόγο, το καλύτερο που έχω να κάνω για να γιορτάσω τα πρώτα μου γεννέθλια στη μπλογκόσφαιρα, είναι
--> να πώ ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !» στον Νίκο Δήμου επειδή η δική του δουλειά μου δίνει τη δυνατότητα να υπάρχω στο διαδίκτυο,
--> και να του αφιερώσω το τραγουδάκι του βιντεοκλίπ που συνοδεύει το πόστ. Μπορεί κατα λέξη να μήν ταιριάζουν τα λόγια του στην περίσταση, όμως το γενικό νόημα αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που αισθάνομαι για το Doncat…

C' etait LE TEMPS DES FLEURS, λοιπόν !