ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ /14 :
ΜΠΕΕΕ!... ΜΠΕΕΕΕΕΕ !!!!

Ξημερώματα Παρασκευής 6/11/08 ήμουν για να με κλαίνε.. Μόλις είχα τελειώσει την ανάρτηση για τον Πατριάρχη στον Άγιο Ανδρέα, και είχα φοβηθεί απο τα άσχημα αποτελέσματα των εξετάσεων του καρκίνου μου. Μαύρο σκοτάδι γύρω μου, κι’ όμως, εκεί μέσα στη νύχτα… είδα ΦΩΣ, και γέλασα ξαναβρίσκοντας την αισιοδοξία μου !

Αιτία ήταν ένα κείμενο του ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ στα «Επίκαιρα», πρόσφατο ( Τε 4/11 ), με τίτλο «Μπέεε!».

Όπως διαβάζετε στην εικόνα, ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ μιλάει για κάποιον θεολόγο με ειδίκευση στην «ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ» και παράλληλες σπουδές στην ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ !

Ώπα !

Αυτό… είναι ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΝΕΟ !

Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΗΤΑΩ απο την Εκκλησία : να μορφώνονται οι Πνευματικοί, και τί καλύτερο απ’ το να έχουν ΓΝΩΣΕΙΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ! (διαβάστε τα σχόλιά μου στο «ΦΕΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ – ΑΝΑΣΤΑΣΗ / 8 ).

Άν θυμάστε, έχω γράψει ένα γράμμα 40 σελίδων που εξηγεί το ΓΙΑΤΙ έκανα τη δήθεν «απόπειρα βιασμού» στην Αχλαδούλα, με βάση τη θεωρία της εφηβείας του Φρόϋντ.

Αυτός λοιπόν ο νεαρός θεολόγος που αναφέρει ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ, είναι… ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσει κάθε Πνευματικός, κατα τη γνώμη μου. ( Και, ΠΡΟΣΕΞΤΕ ! ΔΕΝ το λέω αυτό απο έπαρση, για να… υποδείξω εγώ στην Εκκλησία τί πρέπει να κάνει. Το λέω ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΩ με την Εκκλησία στο μέλλον, αφού ως τώρα δέν μπόρεσα ! )

Αντί να βλέπω τον Πνευματικό δηλαδή να μου λέει «..είναι παντρεμένη, δέν μπορεί να σου μιλάει..», λόγια που θα μου έλεγε και η κυρα-Κατίνα της γειτονιάς δηλαδή, να ΜΠΟΡΕΙ να μου κάνει ΣΥΖΗΤΗΣΗ σε άλλη βάση : να μου πεί για τα «ρεύματα της ψυχής» κλπ, πράγματα εξάλλου τα οποία η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ νομίζω, είχα διαβάσει κάποτε πως τα αναλύει.. πιό σωστά απ' τον Φρόϋντ! ( μιλάει για ΤΡΙΑ "ρεύματα" αντί των ΔΥΟ του Φρόϋντ.. )

----

Στη συνέχεια.. ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ ειρωνεύεται τον τίτλο «Ποιμαντική», πως δείχνει ότι η Εκκλησία θέλει να μας κάνει… ΠΡΟΒΑΤΑ ! Γιαυτό και τιτλοφορεί το κείμενό του «Μπέεε!».

Λοιπόν, εγώ… νομίζω ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ πρόβατο, και ΑΥΤΟ φωνάζω στην Εκκλησία η οποία δυστυχώς… ΔΕΝ με βλέπει έτσι !

Αυτό είναι το δράμα μου, κύριε Δήμου !
Η Εκκλησία ΔΕΝ με βλέπει σάν πρόβατο !
ΜΑΚΑΡΙ να με έβλεπε έτσι!

Σας κούφανα;

Θα γίνω πιό σαφής : Το θέμα είναι… ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ πρόβατο είμαι ! Το βρήκατε;

----

Λοιπόν…

Φανταστήτε με, ψηλά σ’ ένα βουνό, σε μιά ρεματιά. Παγιδευμένο σ’ ένα θάμνο, και γεμάτο αίματα, να βελάζω μέσα στη νύχτα :

__ «Μπέεε !... Μπέεεεεεεε !!!..»

Και νά, απο ψηλά, βλέπω μέσα στο δίσκο του φεγγαριού μιά μαύρη ανθρώπινη φιγούρα, να κατηφορίζει προς το μέρος μου !

Είναι… ο τσοπάνος ! Ο ποιμήν !

Με πλησιάζει λαχανιασμένος, γονατίζει δίπλα μου και με αρπάζει απ’ το λαιμό, και με γουρλωμένα μάτια μου λέει :

__ «..Άκου ‘δώ ρε χαμένο !! Ετούτη την ώρα που εσύ μου φωνάζεις βοήθεια, όλες οι προβατίνες στο μαντρί βογγάνε για να μου δόσουν νέα πρόβατα ! Ξέρεις τί σημαίνει νέα πρόβατα στο μαντρί ρέ;; Σημαίνει ΛΕΦΤΑ για μένα, και ΖΩΗ για τα παιδιά μου!»

Η χερούκλα του στο λαιμό μου, με πνίγει. Θέλω να βελάσω, να του απαντήσω, αλλα με σφίγγει ακόμα περισσότερο, δέν με αφήνει να βγάλω άχνα! Και μιλάει ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ !

__ «..ΕΣΥ, ρε μαλακισμένο, ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ τώρα πιά, έτσι πού ‘χεις κατασφαχτεί στ’ αγκάθια; Βλαμμένο !... Ολόκληρο βουνό γύρω σου, σ’ ένα θάμνο κόλλησες ρέ;;; Άχρηστο !!...»

Το μάτι του γυαλίζει, τα δόντια του τρίζουν. Μου δίνει μιά, και μου πετάει βίαια το κεφάλι μου στο χώμα. Πάω ν’ ανασάνω, να βήξω, και μού ‘ρχεται η φτυσιά του:

__ «Φτού σου, ρεζίλη!... Χαμένο κορμί!».

Σηκώνεται όρθιος, και συμπληρώνει :

__ «Κάτσε ‘δώ να πεθάνεις, ρέ ! Ξέχνα το, το μαντρί !! Και μήν τολμήσεις να πλησιάσεις ξανά προβατίνα, γιατι θα βάλω τα σκυλιά να σε κομματιάσουν !...»

Γυρίζει την πλάτη του, και ανηφορίζει ξανά προς το βουνό.. Τον κοιτάζω. Θέλω να φωνάξω, να κλάψω, αλλα δέν μπορώ.. Εκείνος, γυρίζει ξανά όταν φτάνει στην κορυφή της ρεματιάς, και μου πετάει την τελευταία του κουβέντα :

__ «..κι’ άκου ‘δώ!... ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να βελάσεις ξανά, γιατί… εδώ που βρίσκεσαι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΝΤΡΙ ! Έχει ΛΥΚΟΥΣ το βουνό, κι’ άν σ’ ακούσει κανένας, αλλίμονό σου !».

Και μ’ αυτά, χάνεται πίσω απ’ την κορυφογραμμή..

----

Πώς σας φάνηκε ;
Κάντε ένα κουίζ, για να καταλάβετε καλύτερα την «παραβολή» αυτή : Βρέστε στο κείμενο ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ( μεταφορικά ) οι παρακάτω νοοτροπίες:

-- «είναι παντρεμένη ! Δέν μπορεί να σου μιλάει..»
-- «Ξέχνα το !»
-- «μήν κινείσαι, και μπορεί ο ΤΙΓΡΗΣ να βαρεθεί και να φύγει..( = η κακή φήμη, μπορεί να μή σε βλάψει, άν δέν την προκαλέσεις μόνος σου )»
-- «σε μιά γυναίκα κόλλησες, καημένε;»
-- η ΑΞΙΑ της «φυσικής επιλογής» του Δαρβίνου, δηλαδή του Γάμου..
-- η κατηγορία «βιαστής ανηλίκου» ( δύσκολο να το βρήτε.. )
-- οι αγανακτισμένοι Ενορίτες, και η παρέα της Αχλαδούλας
-- «Ξέρουμε τί θέλεις να κάνεις τώρα εσύ.. Θα προσπαθήσεις να χωθείς στην παρέα της Αχλαδούλας, για να την προσεγγίσεις..»

----

Άλλο κουίζ : Μπορείτε να μαντέψετε τη συνέχεια της ιστορίας;

Άν όχι, σας προτείνω το εξής σενάριο :


Έμεινα ώρες μόνο και σιωπηλό στο βουνό.. Ώσπου φοβήθηκα ότι ο θάνατος πλησιάζει, αφού έχασα πολύ αίμα πιά… Κι’ αφού άκρη δέν βρίσκω, είτε αδρανήσω οπότε θα πεθάνω ρεζιλεμένο, είτε φωνάξω οπότε θα με φάνε οι λύκοι… κάνω την ύστατη προσπάθεια :

Χώνω το χέρι μου στο θάμνο, και βγάζω… ένα λάπτοπ !

__ «..Τήν πάτησες, χωριάτη τσοπάνε..!..», μουρμουρίζω μέσα απ’ τα δόντια μου, «..ο κόσμος ΑΛΛΑΞΕ, δέν είμαι πιά ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟ όσο νομίζεις, ούτε χαμένο κορμί ! Κι’ ΕΣΥ… δέν είσαι πιά ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΠΑΣΑΣ του χωριού, να μή λογοδοτείς σε κανέναν...»

Συνδέομαι στο Ίντερνετ, και μέσα απ’ τα μπλόγκς στέλνω τη φωνή μου σε όλη την υφήλιο :

__ «Μπέεε !... Μπέεεεεεε !!!»

Περιμένω.
Και ξαφνικά… στην οθόνη εμφανίζεται Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ :

__ «Μπέεε!»

Κοιτάζω, με αγωνία. Μά… ναί!!

Μαντέψτε ποιός είναι!…

----

Υ.Γ.

Άν ΔΕΝ το βρίσκετε, διαβάστε την απάντηση στο πρώτο σχόλιο