ΕΝΑ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !»
ΣΤΟΝ κ. ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ

..επειδή δέχθηκε το «κείμενο για τον Ισραηλινό στρατιώτη» που έγραψα στο blog του, παρά το ότι είναι αρκετά μακροσκελές για σχόλιο..

Το κείμενο, είναι το τελευταίο απο τα 356 σχόλια του κειμένου του κ. Δήμου «Τρισυπόστατο μίσος», και μπορείτε να το βρήτε σήμερα, στο αρχείο 07/2006 του doncat, συγκεκριμένα στο link http://doncat.blogspot.com/2006_07_01_doncat_archive.html
στο οποίο, βέβαια, υπάρχει και το «Τρισυπόστατο μίσος», γιαυτό και δέν το έχω αντιγράψει εδώ.

Για το παρασκήνιο αυτής της ιστορίας, σας λέω τα εξής:
Α) είχα πάει για λίγες μέρες για διακοπές στο εξοχικό του φίλου που σχολιάζει με το ψευδώνυμο «kontorevithoulis», κι’ εκεί, πάνω στη συζήτηση, μου ανέφερε τον ενθουσιασμό του για το «Τρισυπόστατο μίσος». Πρέπει να πώ, ότι έχουμε σάν μόνιμο θέμα των συζητήσεών μας τις απόψεις του κ. Νίκου Δήμου, χρόνια τώρα ( μέγας θαυμαστής του εκείνος! ), απο τον καιρό που άρχισε να γράφει στο RAM, του οποίου είμαστε μόνιμοι αναγνώστες. Εκεί λοιπόν, μεταξύ τυρού και αχλαδιού, μού ‘ρθε η ιδέα να γράψω ένα δικό μου σχόλιο στο κείμενο αυτό.
Β) επειδή ήταν η πρώτη μου απόπειρα επικοινωνίας με το blog του κ. Ν.Δ., και επειδή ο kontorevithoulis θα περίμενε με περιέργεια να διαβάσει απο την εξοχή το σχόλιό μου, προσπάθησα να το κάνω όσο πιό καλό μπορούσα. Δυσκολεύτηκα, και τελικά το έστειλα στον κ. Ν.Δ. το βράδυ της Παρασκευής 11/8/06.
Γ) με κατάπληξη, είδα ότι ο κ. Νίκος Δήμου δημοσίευσε το κείμενο αμέσως, χωρίς να περάσει ούτε κάν μία ώρα αναμονής εκ μέρους μου! Αυτό με συγκίνησε πολύ, και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα.
Δ) το σχόλιό μου, έμεινε στο blog του κ. Ν.Δ μέχρι τις 15 Αυγούστου, οπότε πέρασε, μαζί με το «Τρισυπόστατο μίσος» στο αρχείο 07/2006 του doncat πλέον.. Αυτές τις μέρες, πρέπει να πώ ότι με ευχαρίστησε πολύ αυτό το θέμα, και θεωρώ ιδιαίτερη τιμή και τύχη για μένα, να κλείνει το δικό μου κείμενο τη σειρά των 356 σχολίων για το σπουδαίο αυτό θέμα...